Deze editie van Wimbledon zal waarschijnlijk de laatste zijn voor Andy Murray. Daarnaast komen Roger Federer en de zusters Williams dichter en dichter bij de pensioenleeftijd. Dat betekent dat we wel eens getuige zouden kunnen zijn van een wisseling van de wacht, waarbij de volgende generatie tennissterren kan gaan openbloeien.
We komen waarschijnlijk zeer binnenkort aan bij een sleutelmoment waar de tennisgiganten, die de sport jarenlang hebben gedomineerd, met pensioen zouden kunnen gaan. Ze zullen dan plaatsmaken voor een nieuwe generatie spelers, die hen de komende jaren zullen vervangen.
Het einde van een tijdperk?
Sinds Federer voor de allereerste keer op de eerste plaats van ATP-ranking heeft gestaan, 15 jaar geleden, zijn slechts drie spelers – Andy Murray, Rafael Nadal en Novak Djokovic – erin geslaagd om hetzelfde te doen. Dit tijdperk is dus de langste periode uit de geschiedenis waarin de sport door vier dezelfde spelers werd gedomineerd. Eigenlijk is er, sinds Nadal naar de tweede plaats is geklommen in 2005, geen enkele andere speler dan de vier bovengenoemde op de tweede plek geraakt.
De WTA-ranking was op dat vlak spannender. In totaal hebben er maar liefst 17 verschillende vrouwen op de eerste plaats gestaan sinds de eerste keer dat Serena Williams naar de eerste plek klom, in 2002. De laatste die hierin slaagde was Ashleigh Barty, die onlangs Naomi Osaka van de troon heeft gestoten.
Aangezien de speelsters elkaar vaak hebben afgelost, hoort Serena Williams bij de twee vrouwen – de andere is de Belgische Justine Henin – die ononderbroken gedurende meer dan één jaar tijd op de eerste positie heeft gestaan sinds 2002. Haar 8ste heerschappij eindigde exact twee jaar geleden.
Wie zou de titel kunnen pakken bij de mannen?
De geschiedenis van het Open-tijdperk geeft aan dat een jonge challenger wel eens zou kunnen opduiken. De meest voorkomende leeftijd onder de winnaars van het mannentoernooi in Wimbledon is namelijk 22 jaar.
Vanaf het moment dat een speler de leeftijd van 28 bereikt, verminderen zijn kansen om de finale te halen. Er zijn vrijwel evenveel finalisten van 27 jaar geweest dan degenen van 28 en 29 tesamen.
Als je de winnaar wil voorspellen, zal je het waarschijnlijk moeilijk hebben om een betere indicator te vinden dan de reekshoofdpositie van de spelers, want maar liefst twee derde van de 51 winnaars in het Open-tijdperk waren eerste of tweede reekshoofd.
Wie zou de titel kunnen pakken bij de vrouwen?
De jeugdigheid is bij de vrouwen in het Open-tijdperk een veel minder bepalende factor geweest, want het zijn 28-jarige speelsters die het vaakst de beker in de lucht hebben kunnen steken (zes). 27 is de tweede meest voorkomende leeftijd (op gelijke voet) met vijf gewonnen finales. Ondanks het feit dat 24 de meest voorkomende leeftijd is onder de speelsters die de finale halen (maar liefst 11), hebben er slechts drie de beker gewonnen.
Ook bij de vrouwen is de reekshoofdpositie een belangrijke succesfactor, want 23 van de 51 laatste winnaressen begonnen het toernooi als eerste reekshoofd. Geen enkele positie lager dan de derde reekshoofdpositie heeft meer dan twee winnaressen geleverd tijdens deze periode.
